zaterdag 21 januari 2017

Gebruiksaanwijzingen en Instructies



Gebruiksaanwijzingen en Instructies


Gebruiksaanwijzingen, ja dat is vaak een gedoe. Sommige zijn daar wars van, gaan aan de slag en zien wel waar ze uitkomen. Sommige zijn bloedserieus en volgen de aanwijzingen precies, soms te precies en vergeten daarbij na te denken wat ze aan het doen zijn.

Soms zit er bij een nieuw product wat je koop een instructieboekje in plaats van een gebruiksaanwijzing. Wat is nu het verschil? Geen idee eigenlijk.

In mijn werk geef ik instructies over bewegen, dat wil zeggen: aanwijzingen. Of zijn dat gebruiksaanwijzingen? Dat kan algemeen of specifiek zijn. Iemand vroeg mij: "Hoe doe je dat dan?” Of “Heb je een standaardprogramma, dat je voor iedere blessure klaar hebt liggen?” Nee, niks is standaard en zeker de mens niet. Wat ik weet is dat een ieder verschillend leert. Voor een ieder specifiek zul je eerst de patiënt moeten leren kennen en dat doe je door een aantal contactmomenten af te spreken, waar ik kijk naar hoe iemand beweegt.



“Waarom wil je de gebruiksaanwijzingen kennen?” kreeg ik als vraag. “Een blessure is toch iets met een spier, daar zijn toch gewoon oefeningen voor?”. Ja dat klopt, maar niet iedereen heeft baat bij dezelfde oefeningen dan wel gebruiksaanwijzingen. Hoe iemand leert is voor iedereen verschillend. Je zal dan ook per persoon de juiste gebruiksaanwijzingen moeten vinden.

Als je de gebruiksaanwijzingen gevonden hebt, kan je de juiste instructies geven, of de juiste aanwijzingen. Niet meer dan dat.

Ik wil blijven schrijven over bewegen, ik wil training geven in bewegen, en niet alleen in aparte spieren, ik zal mij focussen op simpele manieren van bewegen, vertaald naar ons dagelijks leven, want daar ben ik goed in. Voor ieder een persoonlijke gerichte aanpak.



Stof tot nadenken dus..




zaterdag 7 januari 2017

Hup, in de Benen


 

 Hup, in de Benen



(eigen foto)


Dit heb ik al een paar keer geroepen in mijn blogs. Wel handig als je dan fitte benen tot je beschikking hebt. Benen omvat je voet-, knie- en heupscharnieren. Deze kunnen na al dat vele zitten van de afgelopen gezellige dagen wel wat oefening gebruiken. Als we zo vanuit het niets gaan rennen en vliegen kan het weleens op een teleurstelling uitlopen, letterlijk en figuurlijk. Beter rustig beginnen. De voeten en kuiten, daar waar het allemaal zou moeten beginnen, kunnen we zelfs zittend doen. Intensiever wordt het als je rechtop staat. Goed en lekker lopen begint met goed functionerende voet- en kuitspieren schreef ik al in het blog:  aandeanderekantvandelijn


De grijpfunctie van de voet- en kuitspieren zijn belangrijk voor onze stabiliteit tijdens het lopen. In ons dagelijks leven staan we regelmatig op 1 been, bij wandelen, bij traplopen, duwen we zelfs met 1 been, om en om, ons volledige lichaamsgewicht omhoog. Staand op 1 been je volledige gewicht omhoog duwen, valt niet altijd mee. Kijk maar eens om je heen hoe men de trap omhoog loopt. Er zijn namelijk een heleboel mogelijkheden om dit te doen. Zou handiger zijn als je leert al je beenspieren hiervoor in de goede functie volgorde in te schakelen? Dan wordt het minder intensief. Is er ook een optimale manier om omhoog te komen?

Oefenen op 1 been vind men over het algemeen moeilijk. Daarmee lijkt mij dat traplopen dan ook bemoeilijkt wordt en men hulp nodig heeft of gaat zoeken via de trapleuning.

Ik merk als ik dit vraag aan mijn patiënten, dat ze het lastig vinden om na te denken over hoe ze nu werkelijk opstappen, die vraag stel ik altijd als er pijnklachten zijn. Patiënten met pijnklachten bijvoorbeeld in het gebied van de Achillespees merken vaak niet de compensatiestrategieën bij het traplopen om de pijnklacht niet te hoeven voelen. Met gevolg dat de functie, zoals deze voorheen verliep, verstoord wordt.

Als we iets van een hoge plank willen pakken waar we niet bij kunnen, zullen we ons zo veel mogelijk proberen uit te strekken om er toch bij te kunnen komen, voordat we beseffen dat we een opstapje nodig hebben als het niet lukt. Traplopen is een deel van dit uitstrekken, vanaf de voet en enkel gezien. Uiteraard zullen de voet- en kuitspieren volledige functie moeten hebben om zo hoog mogelijk te kunnen komen. Als de voorwaarde aanwezig is, kracht en functie, kan het gebruikt worden. Is het verminderd, krachtig of pijnlijk dan verlegt men de actie naar hoger gelegen spieren in het been.

Bij pijnklachten in de Achillespees is de verdeling van ons spiergebruik in de benen verstoord. De 'lange spieren', die liggen in de kuit en de 'korte spieren', die liggen in de voet zelf, zijn het belangrijkst voor een goed looppatroon zonder klachten. Deze moeten goed functioneren.

Als we bijvoorbeeld de voet- en kuitspieren willen oefenen omdat de functie verstoord is, dan het liefst op blote voeten, om ook de grijpfunctie van de voet- en kuitspieren te accentueren. Dit kan met je voorvoet op een strak opgerolde keukenhanddoek. De belangrijkste aanwijzing is dus dat je met je tenen de opgerolde handdoek probeert vast te grijpen en vast te houden tijdens het omhoog duwen, om tot op je tenen (bal van de voet) te komen. De hiel moet zo hoog mogelijk loskomen van de grond. Probeer het verschil maar eens te voelen zonder het grijpen van de tenen in de handdoek en met het grijpen van de tenen, terwijl je jezelf omhoog duwt op 1 been. Lukt het niet begin, dan eerst met 2 benen naast elkaar oefenen.


In het dagelijks leven kunnen we bewust de trap oplopen door eens te voelen of je je voet- en kuitspieren wel goed in gebruik hebt. Ga eens op je tenen de trap op. Probeer zo min mogelijk geluid te maken met je voeten op de traptrede. Als je de spieren goed voelt aanspannen aan de gehele achterzijde van je onderbeen, dan ben je waarschijnlijk goed bezig.

Thuis kun je de voet- en kuitspieren prima oefenen. In de stoel zittend kun je bijvoorbeeld met je blote voeten proberen de keukenhanddoeken op te pakken. De grijpfunctie van de voet- en kuitspieren die je hiermee oefent is van belang voor je evenwicht, je balans als je staat, vooral op 1 been. Bij Lopen, Wandelen en Hardlopen staan we een kort moment op 1 been. Bij verstoring van de grijpfunctie van de voet- en kuitspieren zien we al compensaties elders in het lichaam tijdens staan, lopen en hardlopen. Balans op 1 been is eenvoudig te doen voor de televisie, aan je bureau, of tijdens je tandenpoetsen.

Hieronder 2 foto's van een oefenvoorbeeld.


                    (eigen foto's)




Stof tot nadenken dus..




zondag 1 januari 2017

Trainen, lood of oud ijzer?



Trainen, lood of oud ijzer? 


Trainen of meer moeten gaan bewegen, na de jaarwisseling begint dat voor heleboel mensen een item te worden.

Trainen, maar voor wat dan?

Ik hoop wel dat dit voor de vele mensen die ik tijdens mijn vakantieweek op hun zonnebedden heb zien liggen ook een item wordt. Ik voorspel veel fysieke ongemakken als ik zie wat mensen allemaal naar binnen schuiven en proberen zo min mogelijk te bewegen. Het wordt ze ook gemakkelijk gemaakt, niks hoeft betaald te worden(all inclusief) en alles wordt achter hun kont opgeruimd omdat ze zelf te belabberd zijn het even terug te brengen van waar ze het gehaald hebben. Dat bestellen moeten ze dan toch echt wel eerst even zelf doen, aan de bar of in het restaurant.(Even voor de duidelijkheid: de gemiddelde loopafstand naar de bar vanaf het zwembad is circa 50 meter, er zijn 3 zwembaden, 4 bars, 3 restaurants en een strandbar).

De bestellingen gaan in grote hoeveelheden, dat geldt overigens ook voor het alcoholgebruik, en dat al vanaf dat ze zijn opgestaan en dat is ook nog eens vrij vroeg. (Alles opent hier op Kaapverdië vanaf circa 7.30 uur, dicht om 00.00 uur).

Waarschijnlijk gebruik ik te weinig voor wat ik betaald heb om hier te verblijven. Wat veel mensen niet begrijpen is dat als je dit hoge inname patroon een week lang doet en te weinig beweegt je pas later in de maand er notie van krijgt hoeveel extra calorieën je wel niet binnen hebt gekregen.



(eigen foto's)


Trainen dus. Maar wat is trainen eigenlijk?

 

In de volksmond begrijpt men dat als je zegt je meer moet gaan bewegen je dat doet om je fitter te willen voelen. Over het algemeen impliceert dat ook dat men wil afvallen. ‘Men voelt zich iets te zwaar’ of 'men voelt zich niet fit'. Ik voel mij ook weleens te ‘zwaar’, niet dat dit zo is, maar het kan zo voelen. Ik weet nu dat dit komt omdat mijn spieren dan niet op de 'fitheid' stand staan en heeft dus niks met mijn gewicht te maken. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Dit voert te ver om helemaal over uit te wijden. Laten we het simpel houden.

Hoe worden we of kunnen we ons wat fitter voelen? Voelen we ons fitter als we lichter wegen op de weegschaal? Dat geloof ik niet altijd. Bij ondergewicht voel je je ook niet altijd fit. Of voelen we ons alleen fitter als onze spieren in betere, krachtigere conditie zijn terwijl het gewicht nog hetzelfde is? Dat laatste geloof ik wel. Ooit een definitie van Trainen gelezen: Het is het verstoren van het op dat moment aanwezige conditie-evenwicht in het lichaam, het lichaam reageert met een versterking tegen deze verstoring.


(zie ook: https://fysiosportcoach.blogspot.com/2018/08/wat-je-moet-weten-over-trainen-en-de.html )


Je zou het ook anders kunnen lezen: elke keer als wij onze huidige conditie evenwicht verstoren, reageert het lichaam met een tegenaanval. Dit kan positief of negatief zijn. Sterker, dus fitter worden?  Of ‘zwaarder’, dus minder fit worden?

We kunnen dus meerdere kanten op met de inhoud van trainen. Naar meer en naar minder fitheid. Als de verstoringen te groot zijn geeft dat altijd negatieve reacties van het lichaam. Dat heb ik nu wel geleerd in mijn werk en leven.


A: Hoge inname en te weinig trainen

B: Lage inname en te veel trainen.

C: Matige inname en voldoende trainen.

                                                                        A, B of C?

Ik ga voor C. Maar heb nu ook weer gezien dat vele mensen andere keuzes maken. Bewust of onbewust? En is trainen niet gewoon goed bewust bewegen met een eigen gekozen doel?


Ps: In de gym maar bar weinig mensen gezien.


(eigen foto)




(Kaapverdiaanse) stof tot nadenken dus..